اولین همایش بین المللی ضرورت گفتگو در علوم انسانی: مطالعات میان رشته ای برگزار شد

 | تاریخ ارسال: 1396/2/6 | 

دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خوارزمی، اولین همایش بین المللی ضرورت گفتگو در علوم انسانی را با عنوان «مطالعات میان رشته ای» با حضور دکتر حسام الدین آشنا مشاور رئیس جمهور و رئیس مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری ساعت 9 صبح روز چهارشنبه 25/9/94 در تالار هفده شهریور دانشگاه در تهران برگزار نمود. نخست دکتر رسول رسولی پور، رییس این دانشکده به حاضران خیرمقدم گفت. سپس خانم دکتر فاطمه جواهری مدیر علمی همایش از نویسندگان، استادان و محققان فرهیخته که با این همایش همکاری داشته اند تشکر و قدردانی نمود و افزود: ما در این همایش، مفهوم گفتگو را مبنای فراخوان قرار دادیم تا دعوتی باشد به همفکری و همدلی میان اهل علم. از بین 130 چکیده مقالۀ ارسالی به دبیرخانۀ همایش، 25 عنوان مقاله برگزیده شده که طی دو روز در دو سالن 17 شهریور و سالن دانشکدۀ علوم به طور موازی ارائه می شود. مقالات در دو بخش فارسی و انگلیسی ارائه می شود. در بخش فارسی 4 جلسه چهارشنبه و 4 جلسه روز پنج شنبه برگزار می شود. 3 جلسه به زبان انگلیسی با حضور 7 استاد: 4 مهمان خارجی و 3 شرکت کنندۀ ایرانی. پروفسور مایکل هون از آلمان، پروفسور شوجیر و یازاوا از ژاپن، پروفسور نسترکاسترو از فیلیپین و پروفسور سید فرید العطاس از سنگاپور از شرکت کنندگان خارجی همایش امروز هستند. دبیر علمی همایش افزود: این همایش با حمایت شبکۀ جهانی علوم انسانی و اجتماعی تشکیل شده است. آنگاه دکتر سبحان اللهی سرپرست دانشگاه، ضمن خوشامدگویی به حاضران، گفت: بحث علوم انسانی مربوط به انسان است. ما انسان را مهم ترین ورودی سیستم می دانیم که اگر انسان ماهر و عالم و توسعه یافته داشته باشیم، بقیه ورودی های سازمان یا سیستم در تحقق اهداف به نتیجه می رسند. سرپرست دانشگاه با اشاره به فلسفۀ بعثت انبیا و آیات قرآن که در جهت تکامل انسان است، عنوان کرد: باید از این سرمایۀ بزرگ در جامعه به خوبی استفاده شود و علومی که مربوط به این عامل مهم (نیروی انسانی) است مورد توجه قرار گیرد تا به صورت مؤثر در جهت این سرمایۀ‌ بزرگ قدم بردارد. وی با بیان اینکه یک سوم هیأت علمی دانشگاه خوارزمی در دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی هستند، اظهار کرد: دانشگاه خوارزمی به جهت کمی و کیفی به مسائل مرتبط با انسان‌ها توجه کرده است. دکتر سبحان اللهی ادامه داد: باید به بحث مطالعات میان‌رشته‌ها توجه کرد زیرا هر رشته در کنار رشته‌های دیگر می تواند به هم‌افزایی منجر شود. در معاونت آموزشی دانشگاه، موضوع مطالعات میان‌رشته‌ای مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌اند و متولی مخصوص به خود را دارند. دکتر حسام الدین آشنا مشاور رئیس جمهور و رئیس مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری، سخنرانی خود را با موضوع «ضرورت سیاست گذاری بر مبنای سیاست پژوهی بین رشته ای» ایراد کرد: دکتر آشنا گفت: دو ویژگی مهم سیاست گذاری در ایران عبارتند از: ویژگی اول: مدرنیسم تک صدا، من ویژگی اول را برآمده از رویکرد مدرنیستی در تاریخ سیاست گذاری عمومی می دانم. ویژگی آن نوع سیاست گذاری است که: 1. سیاست گذاری را نه امری اجتماعی و سیاسی، بلکه مصداق فرایند کاملاً تخصصی و فنی می بیند. 2. سیاست گذاری را نه امری در ارتباط با همۀ مردم، بلکه مختص متخصصان هر عرصۀ سیاستی می شمارد. 3. سیاست گذاری را در اتاق های دربسته و نه در تعامل با همۀ ذینفعان دنبال می کند. این رویکرد به سیاست گذاری، صورتبندی ای کاملاً جزمی از اهداف، فرآیندها و ساز و کارهای توسعه ارائه می کند، مهم ترین ویژگی چنین رویکردی آن است که: تصور می کند هدف، مساله و راهکارها از پیش شناسایی شده و تنها چیزی که لازم است شجاعت و اقتداری سیاسی برای سیر در مسیر خطی توسعه است. ویژگی دوم: رهیافت تک رشته ای: «مدرنیست های تک صدا» نه تنها تعامل با جامعه را برنتافته اند، بلکه خود را از تعامل بین رشته ای و گفت و گوهای میان رشته ای نیز محروم ساخته اند. سابقۀ بیش از شش دهه سیاست گذاری توسعه در ایران نشان می دهد: سیاست گذاری سلامت و درمان، بدون توجه کافی به اقتصاد سلامت، جامعه شناسی و تفاوت های جغرافیایی در بهداشت و سلامت صورت گرفته است. - سیاست گذاری توسعۀ صنعتی و کشاورزی، بدون توجه به روند تشدید ناپایداری در تامین امنیت غذایی، نزول کیفیت خاک و تباهی منابع آب، مدیریت نامناسب تقاضای منابع و تشدید پی آمدهای اجتماعی سازه های آبی، صورت گرفته است و همگی نشان می دهد که در این گونه سیاست گذاری ها نیز تعامل بین رشته ای صورت نگرفته است. - سیاست های شهری با تکیه بر برنامه ریزی فنی شهر و دور بودن از تحلیل اجتماعی، فرهنگی شهر و اقتصاد سیاسی فضا، سبب گسترش نامتوازن حمل و نقل شهری، نابرابری و جدایی گزینی فضایی فزاینده، گسترش حاشینه نشینی، توسعه نامتوازن بارگذاری جمعیتی در مناطق شهری، و ناپایداری شدید محیط زیستی در قالب آلودگی هوا، ناپایداری منابع آبی، روزال تنوع زیستی در شهرها، عدم مدیریت پسماندها مبتنی بر بازیافت زباله های خانگی شده است. بخش مهمی از سیاست پژوهی و سیاست گذاری معطوف به لحاظ کردن دو مقوله است: 1. الزامات و پیش شرط های موفقیت و به هدف رسیدن سیاست هایی که در بخش عمومی وضع می شود. 2. ارزیابی پی آمدهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و امنیتی ناشی از وضع و اعمال سیاست ها. در پایان ذکر چند نکته اساسی الزامی است: 1. نقصان جدی در سیاست گذاری توسعه در ایران تا حد زیادی محصول دور بودن سیاست پژوهی و سیاست گذاری از علوم انسانی و اجتماعی است. 2. تقویت گفت و گوی میان علوم انسانی و اجتماعی با سایر رشته های علمی 3. اگر سیاست گذاری بر دو پایۀ گفت و گوی میان عالمان و گفت وگوی میان سیاست گذاران با ذینفعان استوار شود؛ اگر سیاست گذاری در فرایندی مشارکتی، چند رشته ای ، مناقشه آمیز، بیرون از اتاق های دربسته در فرایندهایی زمان بر و مستلزم گفت و گوهای اقناعی صورت بندی شود. آنگاه عرصه بر افراد منجی تنگ خواهد شد؛ چون از یک طرف بخت اندکی برای بروز و ظهور دارد و از سوی دیگر مردم اساساً نیازی به چنین قهرمانان سیاسی نخواهند داشت. 4. این رویه نیازمند بستری نهادی و سازمانی است. 5. در کشورهای دیگر، ترکیبی از سازماندهی گروه های ذینفع، اندیشکده ها، دانشگاه های دارای استقلال و آزادی آکادمیک، افراد تربیت شده در فضای مطالعات بین رشته ای، احزاب سیاسی، سازمان های مدنی فعال در عرصۀ عمومی و رسانه های متکثر و رقابتی زمینه های لازم را برای چند صدایی و مشارکت در فرآیند سیاستگذاری خلق می کنند.




CAPTCHA
دفعات مشاهده: 965 بار   |   دفعات چاپ: 45 بار   |   دفعات ارسال به دیگران: 0 بار   |   0 نظر