ذات الهی و جایگاه هستی‌شناختی آن از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی - دانشگاه خوارزمی

ذات الهی و جایگاه هستی‌شناختی آن، از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی
مولف	روح‌الله سوری
ناشر	اِسراء	تاریخ انتشار	۱۴۰۳
نوبت چاپ	اول	تعداد صفحات
قیمت پشت جلد		ارسال کننده	souri
نوع جلد		اندازه
کد DOI		کد دیویی
کد ال سی		فایل کتاب	-

توضیح

ذات الهی و جایگاه هستی‌شناختی آن، از پیچیده‌ترین مسئله‌های الهیاتی است که کمتر پژوهشی بدان پرداخته است. بررسی مکتب‌های گوناگون، چهار خوانش از ذات الهی به‌دست می‌دهد: 1. فلسفه مشاء: وجود بشرط لا از ماهیت‌های امکانی. 2. حکمت متعالیه: وجود بشرط لا از نقص‌های مراتب وجود. 3. جهله صوفیه: «وجود لابشرط قسمی» که ساری در مخلوقات است. 4. عارفان: وجود لابشرط مقسمی. آیت‌الله جوادی آملی دیدگاه عارفان را می‌پذیرد و دیدگاه‌های دیگر را ناقص یا ناروا می‌داند؛ زیرا «وجود بشرط لا» و «وجود لابشرط قسمی» تعین‌های ذات حق‌اند، نه خود ذات. وانگهی، ذات‌پنداری آنها پیامدهای ناروایی به‌بار می‌آورد. به‌باور استاد جوادی آملی، انسان از ادراک بی‌واسطه ذات حق، ناتوان است، اما می‌تواند با بررسی «فیض منبسط» و نیاز او به چیزی فراتر از خود، تنها به اصل وجود ذات پی ببرد. این خوانش از ذات الهی، پیامدهای نابی دارد که برخی از آنها عبارتند از: 1. تبیین دقیق اطلاق سِعی و مفهومی، و نشان دادن تمایزهای آنها. 2. پافشاری بر اصطلاح «وجود لابشرط مقسمی» و پرهیز از لغزیدن به اصطلاح‌های مشابه، برای اشاره به وجود مطلق از اطلاق. 3. تمرکز بر ادراک‌ناپذیری مستقیمِ ذات الهی و تبیین لوازم آن. 4. تبیین لغزش سهمگین جهله صوفیه و نقد دیدگاه سریان ذات حق در مخلوقات...

میانگین امتیازات:
تعداد آرا: 0

امتیاز دهید:

برگشت به صفحه اول گنجینه کتاب‌ | برگشت به بخش قبلى